به گزارش قدس آنلاین، به مناسبت فرا رسیدن هفته دولت و با توجه به تحقق بهترین و برترین دولت ها در عصر ظهور حضرت بقیه الله الاعظم (عج) در گفتگویی با حجت الاسلام و المسلمین جواد جعفری، استاد حوزه و دانشگاه، عضو هیئت علمی مرکز تخصصی مهدویت، پژوهشگر و مولف مهدوی درباره دولت کریمه امام مهدی (عج) و ویژگی های آن به گفتگو پرداخته ایم که مشروح آن از نظرتان می گذرد:
وجود چه ویژگی ها و خصوصیاتی باعث شده که به دولت جهانی حضرت مهدی (عج) دولت کریمه گفته شود؟
در دعای افتتاح که در شب های ماه مبارک رمضان خوانده می شود به دولت حضرت حجت (عج)، دولت کریمه اطلاق و به بسیاری از دلایل این کریمه بودن آن اشاره می شود.
باید توجه داشت کریم در عربی واژه ای بسیار پُرمعنا است که معادل تک کلمه ای آن را در فارسی نداریم هر چند آن را به عنوان بزرگوار تعریف می کنیم اما کرامت و کریم بودن، تمام ابعاد وجودی و حیات انسان را شامل می شود، به عبارت بهتر وقتی می گویند شخصی کریم است یعنی دارای تمام صفات کمالی و از هر لحاظ کامل است؛ این یعنی دولت کریمه در تمامی ابعاد و زمینه ها ایده آل و آرمانی است.
مشخصات این دولت آن است که اسلام و اهل آن را عزت و اقتدار می دهد و نفاق و دورویی و اهل آن را خوار و ذلیل می کند و نفاق را از بین می برد، که هر دوی اینها جنبه های بزرگی است و اگر بخواهیم همین یک دلیل را بگوییم که دولتی بتواند با عملکرد خود نفاق را از بین ببرد و چنان عمل کند که کسی دوچهرگی از خود نشان ندهد و در عمل بسیار شفاف و صادق باشد به گونه ای که تمام ارکان آن انسان های مسلمان ومومن و دور از هر گونه دروغ باشند، برای کریمه بودنش کافی است.
چراکه دولت کریمه به دولتی اطلاق می شود که در عین آنکه مدافع و مبلغ و مروج اسلام است به شیوه ای رفتار می کند که افراد نیازی به دروغگویی و تغییر ظاهر و باطن خود ندارند و نتیجه چنین دولتی زندگی بسیار آرامی برای مردم خواهد بود و مردم از آرامش باطنی بالا برخوردار می شوند چراکه نیاز به تظاهر و نقش بازی کردن ندارند و همین برایشان آرامش و رفاه را به ارمغان می آورد.
امام مهدی (عج) در دولت کریمه خود چطور ارتباط متقابل کارگزاران و مردم را تبیین می کنند؟
بنابر روایتی در «عقدالدرر» از منابع اهل سنت که مضمون بلندی دارد، امام مهدی (عج) قبل از اینکه قیام خود را شروع کنند عهدنامه ای با یاران خاصشان یعنی آن 313 نفر منعقد می کنند، اینها همان کسانی اند که حاکمان زمین و فرماندهان سپاه امام مهدی (عج) اند و عالم به وسیله آنها و با مدیریت حضرت حجت (عج) فتح می شود، اما امام (عج) به آنها می فرمایند: «قدم از قدم بر نمی دارم مگر اینکه با من پیمان ببندید.»
این مهم است که در حرکتی جهانی امام مهدی (عج) رعایت یک سری اصول از یاران درخواست می شود و ایشان از آنها تعهد می گیرند که کسی را به ناحق نکشند و حتی به ناحق به کسی ناسزا نگویند. به عبارت دیگر در انقلاب جهانی ایشان با این سطح از وسعت، حتی ناسزاگویی جایی ندارد و این یعنی کارگزاران مهدوی باید دقیق و امین باشند.
بعد حضرت حجت (عج) بیان می کنند که علاوه بر این دقت در اعمال و رفتار، کارگزاران باید حق جهاد کردن در راه خدا را بپردازند و کسی حق ندارد از مقابل دشمن فرار کند. همچنین ایشان تاکید دارند: حق ندارید طلا و نقره ای را برای خود ذخیره کنید و حق ندارید مرکب گران قیمت سوار شوید و لباس فاخر بپوشید و باید پیمان ببندید خاک را بالش سر خودتان قرار دهید!
این نشان می دهد حضرت صاحب الزمان (عج) به ساده زیستی و زهد یاران خویش تاکید دارند و با اینکه در سایه دولت جهانی ایشان رفاه در جهان حاکم می شود و به تعبیر روایات، زمین ثروت خود را در اختیار امام (عج) قرار می دهد اما ایشان باز هم ساده زیستی را سرلوحه کار خود و کارگزاران خود قرار می دهند.
حتی درباره حضرت حجت (عج) داریم که وقتی حکومت می کنند لباس و غذایشان مانند جدشان امیرمومنان (ع) خواهد بود، یعنی لباسی خشن و غذایی خشک و بدون خورش (نان خالی و خشک)!
چرا علی رغم نمایان شدن ثروت های زمین و نبود فقیر و مستمند، باز هم امام زمان (عج) بر ساده زیستی در دولت خود تاکید دارند؟
این تاکید برای آن است که اگر کارگزاران لذت دنیا و چرب و شیرین آن را بچشند این چرب و شیرین کم کم در افکارشان اثر می گذارد و فکر و عمل آنها را تغییر می دهد کم کم زندگی زاهدانه و ارزش های دینی آخرتی رنگ می بازد چراکه هر اندازه تجملات و دنیاگرایی بیشتر برای انسان مهم شود بتدریج فکر انسان را از لذت های معنوی و خدایی منحرف و منصرف می کند و بتدریج اعمال او نیز تغییر کرده و به سمت گناه، دروغ و ... پیش می رود.
آیا امام زمان (عج) در دولت کریمه خود نسبت به کاستی ها و کوتاهی های کارگزاران شدت عمل و برخورد دارند؟
بله، بنابر آنچه در روایات داریم ایشان برخورد سختی با کارگزاران غافل و خاطی دارند تا جایی که در روایت است در عین حالی که یکی از کارگزاران حضرت ولیعصر (عج) پشت میز خویش است، امام (عج) دستور می دهند گردن او را بزنند!
و در سایه چنین شدت عملی دیگر کسی از کار و وظیفه خود نسبت به مردم کوتاهی نمی کند.
البته در نقل هایی که روایت نیستند آمده که ایشان نسبت به مساکین و نیازمندان بسیار مهربان هستند و در تعامل با افراد عادی، مهربان و نسبت به کارگزاران خود سختگیر اند و با شدت عمل می کنند و رافت اسلامی ایشان شامل حال افراد خاطی نمی شود.
در ارتباط با مردم هم در پیمان نامه با یاران اساسانامه رفتاری را تبیین کرده اند، یعنی اینکه ایشان در عین حال که حکومتی وسیع دارند اما به ریزترین مسائل کارگزاران خود دقت می کنند و کارگزاران حق ندراند چون قدرت یگانه دنیا هستند ظلم و ستم به دیگران روا دارند این رو گفته می شود ایشان «شدیدُ علی عُمّاله» هستند.
و این عکس آن چیزی است که غرب می گوید که اگر با مدیران برخورد سخت کنیم توان مدیریتی شان کاهش می یابد و ... این ها استدلال های غربی است اما در دولت مهدوی در عین اعطای مسئولیت های بزرگ، نسبت به کارگزاران سختگیر اند و حتی پشت میز کار، آنها را مجازات می کنند تا همگان بفهمند ایشان درباره حقوق مردم کوتاهی نمی کنند.
علاوه بر این، نسبت به کارگزاران عادی نیز سختگیری و بر زندگی زاهدانه آنها تاکید دارند.
کدام دولت ها و با چه ویژگی هایی می توانند زمینه ساز ظهور حضرت حجت (عج) و انتظار پویای مردمان خود باشند؟
بهترین زمینه سازی برای دولت کریمه مهدوی این است که الگویی کارآمد از دولت اسلامی نشان داده شود، یعنی اگر می خواهیم مردم مشتاق دولت کریمه مهدوی شوند باید ما به عنوان مدعی دولتِ زمینه ساز همسنخ این معیارها شویم همچون پرهیز از دورویی و نفاق و عمل فارغ از دروغگویی و ...
اگر دولت به آنچه می گوید عمل کند و با مردم صادق باشد مردم را منتظر دولت کریمه امام مهدی (عج) می کند و در این میان صداقت عنصری مهم است آنچنان که رهبر معظم انقلاب فرمودند: راه همدلی و همزبانی دولت و ملت یکی این است که نسبت به یکدیگر صادق باشند.
و در دولت کریمه مهدوی اینگونه است و کارگزاران با مردم صادق اند، پس امروز هم اگر دولتمردان ما رفتار و عملشان شفافانه و فارغ از دروغ و کلک و دوگانگی باشد و برای رفاه و آسایش مردم تلاش کنند و از سوء استفاده بپرهیزند طبیعتا مردم لذت برده و مشتاق دولت آرمانی، جهانی و اصل اسلامی حضرت بقیه الله الاعظم (عج) می شوند.
انتهای خبر/
نظر شما